حقایق شگفت انگیزی که باید درباره آنتونی گائودی بدانید

دسته بندی :پروژه های معماری جهان, انرژی معماری, پروژه ها, معرفی بناهای عظیم ۱۱ مرداد ۱۴۰۳ آرشیتکت 400

اگر زمانی قدیس حامی بارسلونا وجود داشت، آنتونی گائودی بود. در حالی که بیشتر مردم با آثار او که شامل موزاییک های رنگارنگ، عناصر طبیعی و بالکن های اسکلت است، آشنا هستند، مردی که در پشت ساختمان های سورئال (و پارک) قرار دارد نسبتا مرموز باقی مانده است.

اگر هرگز یک قدیس محافظ برای بارسلونا وجود داشته باشد، باید آنتونی گودی باشد. در حالی که بیشتر مردم با آثار او که شامل موزائیک های رنگارنگ، عناصر طبیعی و بالکن های استخوانی است، آشنا هستند، مرد پشت ساختمان های غیر واقعی (و پارک) همچنان نسبتاً مرموز است.

او یک گیاهخوار سختگیر بود

گائودی قبل از اینکه تمپه (تمپه حاوی بیشترین فیبر و پروتئین بیشتری نسبت به توفو است زیرا حاوی لوبیا کامل است. پروتئین سویا موجود در تمپه به دلیل فرآیند تخمیر قابل هضم تر است) به توفوی جدید تبدیل شود یک گیاهخوار بود، اما انگیزه های او کمتر مربوط به حقوق حیوانات بود و بیشتر برای سلامتی بود. او در بیشتر عمر خود با وضعیت نامناسب سلامتی مواجه بود (روماتیسم را یکی از بیماری‌هایش می‌دانیم)، که منجر به پذیرفتن گیاه‌خواری شد، رژیمی که بسیار تحسین‌شده (و گاهی به دکتر کنیپ نسبت داده می‌شود). یک کشیش آلمانی که به طب طبیعی و هیدروتراپی (آب درمانی) اعتقاد داشت. او هر گونه کمک پزشکی را برای بیماری خود رد کرد و تنها با خوردن برگ های کاهویی که با روغن زیتون و برخی از مغزها پاشیده شده بود، زندگی می کرد. متأسفانه، این سالم ترین راه برای نزدیک شدن به رژیم غذایی نبود و گاهی به بیماری های جدی تری منجر می شد.

آنتونی گائودی (1878)

او اغلب با یک گدا اشتباه گرفته می شد که در نهایت منجر به مرگ او شد

گائودی مرد جوانی شیک پوش بود، کت و شلوارهای گرانقیمت می پوشید، با موهای قوی مشهور بود و در بارسلونا دوران اوج خود به سر می‌برد. متأسفانه، مانند بسیاری از مردم، او به آرامی با گذشت سالها تغییر کرد. مجموعه‌ای از سختی‌ها – از مرگ عزیزان گرفته تا روزهای سخت اقتصادی و مشکلات کاری – که این مردی که قبلاً معروف به خوش‌زندگی بود، تبدیل به یک خانه دار صرفه جویی کننده شد که به لباس های خود بی توجه شد. او در یکی از پیاده‌روی‌های روزانه‌اش توسط یک تراموا ضربه خورد و تا روز بعد که کشیش ساگرادا فامیلیا او را که معمار معروفی بود شناسایی کرد، به او توجه پزشکی زیادی نشد. در آن زمان، زخم های او به حدی پیشرفت کرده بود که قابل نجات نبود و در نهایت سه روز بعد درگذشت. چرا برای مدت طولانی نادیده گرفته شد؟ مردم مرد لباس پوشیده را با گدا اشتباه گرفتند.

او از نظر سیاسی فعال بود و برای فرهنگ کاتالونیایی مبارزه می کرد

گفته می شود که مردان کاتالان موجوداتی به شدت مغرور هستند. گائودی، یک کاتالونیایی اصیل، طرفدار قوی فرهنگ کاتالان بود و به استقلال کاتالان پایبند بود. عشق او به فرهنگش آنقدر قوی بود که پیشنهاد شد وارد عرصه سیاست شود، اما برای آرامش دنیای معماری و علاقه مندان به زیبایی، او نپذیرفت. برای دوستداران تاریخ، هویت کاتالان (شامل دولت، زبان و فرهنگ) از قرن هشتم میلادی وجود داشته است. مبارزه برای استقلال کاتالونیا از قرن هفدهم در حال ادامه است (تا به امروز ادامه دارد)و گائودی، مانند هموطنان کاتالانی خود، گاهی در تظاهراتی که به شورش‌های بزرگ تبدیل می‌شدند، دخالت می‌کرد – یک بار در طول بازی‌های گل و یک بار در روز ملی کاتالونیا، که آخرین آن به چند روز زندان منجر شد.

طرفداران استقلال کاتالان در بارسلونا

پارک گوئل به عنوان یک ملک مسکونی به سبک انگلیسی شروع به کار کرد

توسعه‌دهنده کنت Eusebi Güell تصمیم گرفت تا یک ساختمان مسکونی را بر اساس جنبش شهر باغ انگلیسی که در اوایل قرن بیستم محبوب بود، ایجاد کند. باغ شهرها شهرک های مستقلی بودند که فضای مسکونی، کشاورزی و سبز را در یک بسته شهری تمیز و حومه ای ترکیب می کردند. گائودی زمین ها را طراحی کرد و به منظور حفظ منظره طبیعی، سیستم جمع آوری و ذخیره آب را طراحی کرد و از مشکلات فرسایش ناشی از بارش های مدیترانه جلوگیری کرد. دو خانه نمونه ساخته شد: یکی توسط معمار Juli Battllevell و دیگری توسط دستیار گائودی، Fransesc Berenguer. متأسفانه، این دو خانه تنها خانه‌های ساخته شده بودند، و پروژه مسکونی ناموفق به یک سرزمین عجایب مدرن توسط استاد موزاییک، آنتونی گودی تبدیل شد. او در نهایت به خانه‌ای که توسط دستیارش طراحی شده بود، نقل مکان کرد. آن خانه اکنون موزه گائودی (Casa Museu Gaudí) است که امروزه می توان از آن بازدید کرد.

افق بارسلونا از پارک گوئل

او یک دانشجو بد در دانشکده معماری بارسلونا بود

چگونه مردی که توسط بسیاری به عنوان یک نابغه در نظر گرفته می شود، به سختی از مدرسه عبور کرد؟ خب، او کف بشکه را آنقدر خراش داد که باعث شد الیس روژنت، مدیر دانشکده معماری بارسلونا (BAS) اظهار کند: “ما این عنوان علمی را به یک احمق یا یک نابغه داده ایم. زمان نشان خواهد داد.” و این اتفاق افتاد.

ساگرادا فامیلیا موفقیت پس از مرگ گائودی است، حتی در زمان ساخت

کار بزرگ گائودی از سال 1882 در دست ساخت است و قرار است در سال 2027 تکمیل شود. اگر کسی حساب کند این 145 سال است. اما کیست؟ گائودی طراحی داخل کلیسا را به شکل صلیب و به شکل داخل یک جنگل طراحی کرد، نمای بیرونی حاوی عناصر کتاب مقدس و صحنه‌هایی از میلاد مسیح است، و گلدسته ها برای نشان دادن حواریون، مریم مقدس، چهار بشارت دهنده(انجیل باز) و عیسی مسیح (البته بزرگترین آنها). هر سال، با پیشرفت ساخت و ساز، یک عنصر متفاوت از کلیسا پرده برداری می شود، که هر تکرار یک تجربه فقط در زمان محدود را ارائه می دهد. برخی از مردم ممکن است علاقه مند به دیدن محصول نهایی باشند، اما بیشتر آنها به تکامل این ساختار باشکوه مملو از نمادها، رنگ ها، نور و البته دین هستند.

ساگرادا فامیلیا

دالی عاشق گائودی بود

از آنجایی که خالق فضاهای سوررئالیستی شگفت‌انگیز به بازدیدکنندگان اجازه می‌دهد تا وارد فضایی که به نظر دنیای تخیلی وحشتناک او به نظر می‌شوند، گائودی این روزها طرفداران زیادی دارد. همچنین شایسته است که یکی از بزرگ‌ترین طرفداران او، استاد هنر سوررئالیستی(سحر آمیز)، سالوادور دالی باشد. این دو مرد کاتالانی بدون شک دیدگاه منحصر به فردی در مورد هنر خود داشتند: هر دو قوانین سنتی رئالیسم (واقع گرایی) را نقض کردند، و به نظر می رسید که هر دو به شدت نسبت به خط مستقیم محتاط هستند. این دالی بود که گفت: «کسانی که طعم بد خلاقانه فوق‌العاده او را نچشیده‌اند، خائن هستند.» به نظر می‌رسد که این یک تمجید ضمنی است، اما از سوی دالی، این واقعاً تحسین‌برانگیز است. او از ساگرادا فامیلیا صحبت کرد و «زیبایی وحشتناک و خوراکی» آن را تحسین کرد و پیشنهاد کرد که برای حفظ این بنای عجیب و غریب خیره کننده، آن را زیر یک گنبد شیشه ای نگهداری کنید. سوررئالیست ها به وضوح چشم به چشم ذوب می شوند.

سالوادور دالی

پیکاسو از گائودی متنفر بود

سوررئالیست ها و کوبیست ها واقعیت را به شکلی متفاوت نسبت به رئالیست ها و سنت گرایان می بینند. آیا آنها به نظر می‌رسند که با هم موافق هستند؟
نه لزوما – برخلاف دالی، پیکاسو کمی کمتر مشتاق کار معمار سوررئالیست بود. او به قدری غافلگیر شد که گائودی و ساگرادا فامیلیا را به جهنم غسل داد.

پابلو پیکاسو

او کار خود را با طراحی پایه چراغ شروع کرد

برای علاقه مندان به بارسلونا، میدان توریستی کاتالونیا تنها «پلاسا» نیست. Plaça Reial میدان روباز لارامبلا با رستوران‌های پررونق، خوانندگان خیابانی پرجنب و جوش و ستون‌های نورپردازی طراحی شده توسط معمار جوان گائودی است که به عنوان اولین وظیفه کاری پس از فارغ التحصیلی از دانشکده معماری بارسلونا طراحی شده است. هیچ خیابان یا میدانی وجود ندارد که توسط این نابغه سورئالیست تزئین نشده باشد.

میدان رئال

او بسیار مذهبی بود، و در حال حاضر برای تقدس در نظر گرفته شده است

یکی از موضوعاتی که زندگی بعدی گائودی را یکپارچه کرد، ایمان قوی او به کاتولیک بود. تصاویر مذهبی در بسیاری از آثار او ظاهر شد – مانند صحنه تولد در نمای شرقی ساگرادا فامیلیا (و البته، کل خود ساگرادا فامیلیا). چنین تعهدی به دین باعث شد که او به «معمار خدا» لقب داده شود، بنابراین به نظر می رسد که شایسته است که گائودی با مرحله نهایی زندگی مذهبی خود، یعنی قدیس شدن، مورد تجلیل قرار گیرد. در سال 1992، انجمن برای تبریک به آنتونی گائودی، پیشنهادی را برای آغاز فرآیند قدیس شدن او ارائه داد. تا زمان انتشار، واتیکان هنوز تصمیمی را اعلام نکرده است، اما اگر تصمیم مثبتی بگیرد، مسافران عزیز برای بارسلونا چمدان‌های خود را ببندید، زیرا سال ۲۰۱۶ (نودمین سالگرد درگذشت گودی) یک مراسم بزرگ قدیس شدن خواهد بود.