معماری ساختمان موزه‌ی تاریخ طبیعی شانگهای

این موزه که در منطقه‌ای شهری قرار گرفته، از نظر ظاهر و سازماندهی داخلی، در کل شبیه به صدف حلزون طراحی و اجرا شده است. طرحی که از خلوص طبیعت نشأت گرفته و با اهداف موزه هماهنگ است. ساختار این موزه به شکلی طراحی شده که از بخش فوقانی شروع و به شکل مارپیچ به بخش انتهایی ختم می‌شود. اگر از بالا به این موزه بنگریم، استخری تخم مرغی شکل را می‌بینید که توسط چمنزاری سبز، احاطه شده است.

این شرکت برنده‌ی مسابقه‌ی طراحی موزه‌ی جدید شهر شانگهای شد که قرار بود جایگزین ساختمان قدیمی موزه شود. طرحی که با اجرای آن، دست کم ۲۰ برابر به وسعت فضای نمایشگاهی موزه اضافه شده است. این موزه در نزدیک پارک مجسمه‌ها قرار گرفته است که باعث شده همچون نگینی توسط فضای سبز اطراف احاطه شده باشد.
دیوار جنوبی موزه را می‌توان دیواری زنده نامید. این دیوار با صفحات پوشیده شده از گیاهان استتار شده و نرده‌ی فلزی حائل، میعادگاه درختان کوچک انگور است. در واقع این دیوار سبز در همراهی با پارکی که در مقابلش قرار گرفته است، فرمی شبیه به یک طاق پیدا کرده که به نوعی یادآور پوشش سبز گیاهی سطح زمین است.

ورودی ۳۰ متری این موزه، با فضا و روشنایی قابل توجه خود، بازدید کنندگان را به وجد آورده و میزبانی مناسب به شمار می‌رود.

بخش خارجی و داخلی این موزه با صفحاتی پوشیده شده که الگوهای جالبی دارند. این الگوها در اصل از شکل و ساختار سلول‌های بدن انسان، پیکره‌ی گیاهان و جانوران الهام گرفته شده‌اند. دیوار شمالی این موزه توقف گاه ماشین‌ها بوده و درست در نزدیکی ورودی اصلی این سازه قرار گرفته است. این دیوار به نوعی انعکاس دهنده‌ی صفحات تشکیل دهنده‌ی زمین است.
در بخش میانی موزه نیز دیواره‌ای شیشه‌ای قرار گرفته که با نقوشی الهام گرفته از سلول‌های پیکر گیاهان، و جانوران مزیّن شده است. این دیواره به دلیل فرم ظاهری خود، نورگیری مناسب برای محیط بوده و فضا را روشن و وسیع جلوه می‌دهد.

به دلیل شکل، طراحی خاص این سازه، فضای داخلی موزه از روشنایی کافی و طبیعی بهره می‌برد.

میدان‌گاهی کوچک درست در مقابل این موزه قرار گرفته است

پایین‌ترین بخش موزه، فضایی خالی است که شبیه به یک دره طراحی شده است.