تپه عرفانی در اروگوئه

تحریریه آرشیتکت : از جانب معمار: یک دوست خوب ما را برای طراحی یک هتل کوچک با ۴ تا ۶ اتاق روی تپه‌های لاواله جا در اروگوئه فرا خواند. این محوطه به خاطر جاذبه گردشگری روحانی بسیار پر انرژی می‌‌باشد.

به طور قطع چیزی بسیار خاص درباره انرژی این تپه وجود دارد: این تپه کاملا غیر قابل دسترس می‌‌باشد و با پوشش گیاهی کم پشتی‌ پوشانده شده است.

صورت بندی‌هایی‌ متعلق به ساکنین اولیه این مکان وجود دارد و بقایای باستانی آن را به سختی می‌‌توان تاریخ زد. دیدهای بالای تپه مهیج می‌‌باشد. دوست ما و خانواده‌اش عاشق این مکان می‌‌باشند. ما به طور غیر قابل باوری هیجان زده شدیم و توسط این وظیفه، به مبارزه دعوت شدیم.

این پروژه‌ می‌‌بایست با توجه به خطوط پرانرژی Hartmann طراحی می‌‌شد، در حالی‌ که به شبکه بندی‌ها توجه می‌‌شد؛ می‌‌بایست فضایی برای استراحت(مانند اتاق خواب ها) در چهارگوش‌های مطلق بیفتند.

می‌‌بایست فضایی برای خانواده‌اش جهت زندگی‌ باشد ولی‌ باید به قدری منعطف باشد که بتوان آن را به اتاق مهمان تبدیل کرد.

می‌‌بایست محوطه پذیرایی جاداری داشته باشد تا گروه‌های روزانه بازدیدکنندگان را که در جستجوی گردشگری معنوی می‌‌باشند در خود جای دهد به گونه‌ای که با حریم شخصی‌ و فعالیّت‌های انجام شده مهمانان تداخل نکند و در نهایت می‌‌بایست از لحاظ مصرف انرژی، پایدار باشد چرا که نه انرژی و نه منابع آبی‌ در دسترس نمی‌‌باشد.

در ماه دسامبر سال ۲۰۱۲، این ساختمان بدون اهانت و دخالت در لنداسکیپ طرح ریزی شد.

انرژی مورد نیاز برای این هتل، توسط نیروی باد و خورشید از طریق آسیاب بادی و پنل‌های خورشیدی فراهم آورده می‌‌شود.

آب قابل آشامیدنی از زمین گرفته می‌‌شود. این محدوده به دلیل چشمه‌های آبی‌ موجودش معروف می‌‌باشد.

این ساختمان خطی با جهتی‌ شمالی‌- جنوبی میان دو دیوار سنگی‌ که در تپه نشانده شده است، محاط می‌‌باشد. جهت گیری و طرح بندی پروژه‌ با توجه به خطوط انرژی Hartmann به منظور به حداکثر رساندن انرژی مثبت در فضاهای استراحت قرار گرفته است.

طبقه فوقانی که با بالاترین نقطه تپه همسطح شده است، به بازدیدکنندگان روزانه که توسط خیابان اصلی‌ به بنا می‌‌رسند، فضاهای عمومی هتل مانند پذیرش و اتاق ناهارخوری را پیشنهاد می‌‌کند.

فضای ایوان جلوی ساختمان برای جای دادن به فعالیّت‌های تفکر و تعمق و مشاهدۀ لنداسکیپ به کار برده شده است. دیدها به سمت غرب اولویت داده شده و در نتیجه آن فضاهای خدماتی ساختمان در سمت شرق قرار گرفته اند.

در طبقه پایینی، شش اتاق وجود دارد که ۲تای آنها فرصت ارتباط با قسمت درونی طبقۀ بالاتر و در نهایت استفاده توسط خانواده را دارد.

اتاق‌ها توسط کریدوری در فضای باز از دیوار‌های سنگی‌ که در استخر‌ها به پایان می‌‌رسند به همدیگر متصل شده اند.

این دیوار به واسطه شخصیت بخشیدن به یک فضای گفتگوی ساده همسطح زمین، به داخل بنا راه می یابد.

دیوار سنگی رو به غرب بسیار نفوذپذیر می باشد تا اتاق‌ها بتوانند از دیدهایی با زمینۀ خورشید لذت ببرند.

امروزه این ساختمان همچنان مراجعه کنندگان زیادی را دارد که می‌‌توانند از آن لذت ببرند.

معماران : معماران اف دی اس‌

محل سایت : لاواله جا، اروگوئه

معمار مسئول : فاکوندو دسزا، ماتیاس کئورو گیلان

سال ساخت : ۲۰۱۲

عکاس : خوزه پمپین

منبع : سایت مرجع معماری

مترجم : حسین مطلبی