آنتوان پرداک
آنتوان پرداک (Antoine Predochk)، معمار ۷۰ ساله آمریکایی و طراح ساختمان‌هایی همچون مرکز علمی آریزونا، مرکز فارغ‌التحصیلان McNamara، پارک Petco و کاخ دادگستری فدرال در El Paso، به عنوان برنده مدال طلای انجمن معماران آمریکا (AIA) در سال ۲۰۰۶ انتخاب گردید. این جایزه طی مراسمی که ۱۰ فوریه در موزه ملی ساختمان در واشینگتن برگزار خواهد شد، به پرداک اعطاء خواهد گردید. همچنین جهت پاسداشت آثار و فعالیت‌های ارزنده پرداک در عرصه معماری، اسم او بر روی دیوار گرانیتی مخصوص لابی ساختمان مرکزی AIA در واشینگتن حک خواهد شد.
مرکز علمی آریزونا، Phoenix، آریزونا، ۱۹۹۰-۱۹۹۶
مدال طلای AIA که بالاترین نشان ویژه انجمن معماران آمریکاست، به معمارانی اعطاء می‌شود که آثار آنها تأثیرات ماندگاری بر تئوری و فعالیت حرفه‌ای معماری داشته است. آنتوان پرداک شصتودومین برنده مدال طلای AIA، از ابتدای پایه‌گذاری آن در سال ۱۹۰۷، میباشد. از مشهورترین معمارانی که تاکنون موفق به دریافت مدال طلای AIA شده‌اند، می‌توان به لویی سالیوان (۱۹۴۴)، فرانک لویدرایت (۱۹۴۹)، اگوست پره (۱۹۵۲)، والتر گروپیوس (۱۹۵۹)، میس ون‌درروهه (۱۹۶۰)، لوکوربوزیه (۱۹۶۱)، ائرو سارینن (۱۹۶۲)، آلوار آلتو (۱۹۶۳)، پی‌یر لوییجی نروی (۱۹۶۴)، کنزو تانگه (۱۹۶۶)، مارسل بروئر (۱۹۶۸)، ریچارد باکمینستر فولر (۱۹۷۰)، لویی کان (۱۹۷۱)، ریچارد جوزف نوترا (۱۹۷۷)، فیلیپ جانسون (۱۹۷۸)، آی. ام. پی (۱۹۷۹)، چارلز مور (۱۹۹۱)، توماس جفرسن (۱۹۹۳)، نورمن فاستر (۱۹۹۴)، سزار پلی (۱۹۹۵)، ریچارد مه‌یر (۱۹۹۷)، فرانک گه‌ری (۱۹۹۹)، ریکاردو لگورتا (۲۰۰۰)، مایکل گریوز (۲۰۰۱)، تادائو آندو (۲۰۰۲) و آخرین آنها، سانتیاگو کالاتراوا (۲۰۰۵) اشاره کرد.
مرکز فارغ‌التحصیلانMcNamara ، دانشگاه مینه‌سوتا، Minneapolis، مینه‌سوتا، ۲۰۰۰
Thomas S. Howorth، مدیر کمیته مدال طلای AIA، در خصوص دلایل انتخاب آنتوان پرداک به عنوان برنده مدال طلای AIA چنین می‌گوید: «شواهد و قراین نشان می‌دهد که آنتوان پرداک، بیش از هر معمار آمریکایی دیگری، در آثار خویش بر یک دید شخصی و ملهم از مکان نسبت به معماری تأکید کرده است.» او در ادامه خاطرنشان می‌کند: «ساختمان‌های طراحی‌شده توسط آنتوان پرداک از میان لندسکیپ‌های شهری منحصربفردشان نشو و نمو پیدا می‌کنند و در عین حال نمادهایی خلق می‌کنند که بطور شجاعانه‌ای پرمعنی، خالص و اصیل و در عین پیچیده‌بودن، ساده و بی‌غل‌وغش هستند.»
پارک Petco، زمین بیسبال جدید San Diego Padres، San Diego، کالیفرنیا، ۱۹۹۶-۲۰۰۴
رویکرد پرداک در طراحی از محیط جغرافیایی محل زندگی او، یعنی غرب آمریکا، سرچشمه می‌گیرد؛ بیابان باز و وسیعی که از تاریخ پربار و فضای پهناوری برخوردار است. آنچه که پرداک را در جهان معماری به شخصیتی مطرح و بی‌همتا تبدیل نموده است، مهارت بی‌نظیر او در تلفیق استادانه آثار معاصر و امروزی با بافت‌های تاریخی میباشد. تمرکز پروژه‌های برگزیده او ـ پروژه‌هایی که جوایز مختلف معماری را برای وی به ارمغان آورده‌اند ـ در غرب آمریکا و سراسر ایالات متحده خود شاهدی است بر توانایی بی‌نظیر او در طراحی آثار زمینه‌گرا (contextual). بسیاری بر این عقیده‌اند که آثار پرداک محتوا و مفهوم معماری را با فرم و کالبد فیزیکی آن پیوند می‌دهد و جایگاه این دو را با استفاده از یک حس معنوی که ارتباط یکپارچه‌ای میان زمین، فضا، کارفرما و جامعه برقرار می‌کند، در اثر خویش تثبیت می‌نماید.
کاخ دادگستری فدرال، El Paso، تگزاس، ۲۰۰۷
پرداک بجای تأثیرپذیری از سبک‌ها و گرایش‌های مختلف، با اتخاذ رویکردهای منحصربفردی در طراحی معماری از قبیل توجه به ویژگی‌های زمین و حساسیت‌های خاص محیطی و نیز در نظر گرفتن تمامی جنبه‌های فرهنگ یک منطقه، فلسفه طراحی خاصی را از آغاز فعالیت حرفه‌ایش شکل داده است که منحصر بخود اوست. در کل می‌توان گفت تأثیرپذیری فیزیکی متقابل ساختمان و زمین از همدیگر نقش حیاتی در روند طراحی پرداک ایفا می‌کند. بسیاری از منتقدان معماری بر این باورند که پرداک بخاطر توانایی منحصربفردش در برقراری ارتباط معنوی با کارهایی که به او محول می‌شود، به عنوان یک معمار عالی و استثنایی در جامعه معماری آمریکا مطرح بوده، هست و همچنان خواهد بود.
در زیر تصاویری از پروژه های وی را می توانید ببینید :
McNamara Alumni Center, میناپولیس، میناپوستا
ساختمان سی ال ای at کال پال پونوما, پومونا، کالیفرنیا
مرکز فارغ‌التحصیلانMcNamara
ایستگاه قطار مشهد
