حسین امانت

در سال ۱۹۶۶ حسین امانت دانشجوی ۲۴ ساله دانشگاه تهران با شرکت در یک رقابت ملی شروع زندگی حرفه ای خود را پایه ریزی کرد. قرار بود در این رقابت طراحان یک نماد ملی ایرانی و اسلامی را که نشان از ایرانی مدرن داشته باشد طراحی کنند.
حسین امانت با طرح خود که همان میدان بزرگ آزادی بود به معماری ایران سلامی دوباره کرد و توانست خود را در آغاز جوانی به معماری با مقیاس جهانی تبدیل کند
طرحهای برجسته حسین امانت در دیگر کشورها نظیر چین-آمریکا-کانادا مورد استقبال قرار گرفته و به مرحله اجرا رسیده اند. طرح های حسین امانت را بیشتر به دلیل پیوند معماری کلاسیک غربی با روح معماری شرقی می شناسند. تزئین ساختمان با استفاده از سنگ از دیگر مشخصه های معماری آقای حسین امانت می باشد
در حال حاظر آقای امانت در دفتر کارش در کانادا مشغول به کار در طرح ها و پروژه های بین المللی خود است. وی از سال ۱۹۸۰ به عنوان یک شهروند کانادایی در کانادا زندگی می کند.

برج آزادی یا میدان شهیاد
برج میدان آزادی تهران ‌بهترین نماد ” نوگرایی ” معماری معاصر ایران است. سازه برج میدان آزادی نماد ایران پیش از اسلام و پس از اسلام را به نمایش گذاشته است. معماری برج آزادی تهران تقلیدی نیست و ایرانیست،کالبد این برج و اسلامیت،تزئین برج آزادی است.

تاریخچه ای از برج آزادی:

تاریخچه برج آزادی به سال ۱۳۴۵ شمسی برمی گردد. در این سال طرح یک نماد معرف ایران بین معماران ایرانی به مسابقه گذاشته می شود و در نهایت طرح مهندس حسین امانت، بیست و چهار ساله و فارغ التحصیل دانشگاه تهران برنده و برای ساخت انتخاب می شود
عملیات بنا برج آزادی در یازدهم آبان ۱۳۴۸ شمسی آغاز می شود و پس از بیست و هشت ماه کار ، در ۲۴ دیماه ۱۳۵۰ با نام برج شهیاد به بهره برداری می رسید معماری برج آزادی تلفیقی از معماری دوران هخامنشی، ساسانی و اسلامی است. این بنای سه طبقه چهار آسانسور و دو راه پله و ۲۸۶ پلکان دارد. در محوطه زیرین آزادی چندین سالن نمایش، نگار کتابخانه ، موزه و…قرار دارد.. ارتفاع آن از سطح زمین ۴۵ است

مجتمع فرهنگی آزادی
مجتمع فرهنگی آزادی، متشکل از چندین بخش، در سطح زیرین برجی به همین نام قرار دارد. قسمت فرهنگی مجموعه آزادی دارای این بخش ها می باشد: موزه ( گنجینه )، کتابخانه، واحد سمعی و بصری ، سالن نمایشگاه، سالن اجتماعات و سالن برگزاری کنسرت و کنفرانس، این مجموعه تلفیقی از معماری ساسانی و اسلامی است و در شهریور ماه سال ۱۳۵۰ گشایش یافت و در سال ۱۳۵۷ « مجموعه فرهنگی آزادی » نام گرفت . این مجموعه در طبقه تحتانی میدان آزادی قرار دارد.

از دیگر سازه‌های طراحی شده به دست وی می‌توان به این موردها اشاره کرد:
:: ساختمان ابن سینا در دانشگاه صنعتی شریف (آریامهر پیشین) در سال ۱۳۵۴
:: ساختمان سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری (مرکز صنایع دستی پیشین)، کامل شده در سال ۱۳۶۳
:: ساختمان سفارت ایران در پکن (کامل شده در سال ۱۳۶۲)
:: مرکز بهائیان در ویرجینیا آمریکا
:: مرکز بهائیان در تگزاس آمریکا
:: ساختمان مقر بیت العدل اعظم، از ساختمان های حول مقام اعلی، بارگاه باب در حیفا
:: دارالتبلیغ بین‌المللی از ساختمان‌های حول قوس مقام اعلی،
:: محفظه آثار بهائی از ساختمان‌های حول قوس مقام اعلی،
:: مشرق‌الاذکار در ساموآ