رضا دانشمیر

دسته بندی :مهارت ها ۲۸ آذر ۱۴۰۰ آرشیتکت 2244


زندگی نامه:
رضا دانشمیر متولد 1347 است.
این معمار، فارغ التحصیل معماری در مقطع کارشناسی ارشد از دانشکده معماری دانشگاه علم و صنعت است.
وی در سال 80 با اثر گالری “آو” تبدیل یک استخر بدون استفاده به یک گالری هنری و کسب رتبه چهارم اولین دوره جایزه بزرگ معمار، به شهرتی نسبی دست یافت.
دانشمیر که عضو کنسرسیومی تحت عنوان نوا NOA با شرکت آرش مظفری و سام تهرانچی است، در سال83 در رقابت مجموعه مسکونی شهید عراقی با کسب رتبه دوم بار دیگر قابلیت‌های معمارانه خود را به رخ کشید.
اثر خانه دو پوسته در لواسان در جایزه معمار 83 نیز شرکت داده شد وحائز رتبه پنجم شد.
مجموعه علمی فرهنگی پارک ملت که کارفرمای آن، شهرداری منطقه 3 و شرکت توسعه فضاهای فرهنگی تهران است، یکی دیگر از آثار او است.
رضا دانشمیر، فعالیت مستقل حرفه‌ای خود را از سال ۱۳۸۷ آغاز کرد و در سال ۱۳۸۳ به همراه کاترین اپریدونف، شرکت مهندسان مشاور حرکت سیال را تأسیس کرد.
۱۰ سال تدریس در دانشکده‌های مختلف معماری، انتشار مقالات تخصصی در نشریات معماری و همچنین دریافت جوایز متعدد از مسابقات مختلف معماری، حاصل کار او در این دوره بوده است.
پروژه پردیس سینمایی پارک ملت او، رتبه اول جایزه معمار ۸۷ را در بخش ساختمان‌های عمومی به این معمار اختصاص داده است
رضا دانشمیر فارغ التحصیل معماری در مقطع کارشناسی ارشد از دانشکده معماری دانشگاه علم و صنعت است.وی در سال 80 با اثر گالری آو؛ تبدیل یک استخر بدون استفاده به یک گالری هنری و کسب رتبه چهارم اولین دوره جایزه بزرگ معمار ، به شهرتی نسبی دست یافت.دانشمیر در سال83 در رقابت مجموعه مسکونی شهید عراقی با کسب رتبه دوم بار دیگر قابلیت های معمارانه خود را به رخ کشید.خانه دو پوسته در لواسان در جایزه معمار 83 نیز شرکت داده شد وحائز رتبه پنجم گردید. وی در هفتمین دوره جایزه معمار نیز با طرح ساختمان پل رومی در تهران رتبه چهارم را از آن خود کرد.
او یکی از معماران پیشتاز و ارزنده‌ی نسل جدید ایران است که در ده سال سابقه‌ی کار مستقل معماری، انسجام حرفه‌ای در خور تحسین از خود نشان داده است. طی این مدت و حتی قبل از آن، دانشمیر همکاری با معماران برجسته ایران از جمله بهرام شیردل را داشته است. دانشمیر از آن دسته معمارانی است که وقایع روز معماری جهان را به دقت رصد میکند. او معماری مطلع، برخوردار از دانش حرفه‌ای وعمومی بسیاربالایی ست که با دقت و وسواس خاصی کلیه‌ی آداب و رفتار حرفه‌ای خود را برنامه ریزی می‌کند. رضا دانشمیر که پیش زمینه ایی در موسیقی و نقاشی نیز دارد گرایش هنری و حساسیت زیبایی شناسی خاصی را تعقیب می کند، همین امر او را از دیگر معمارانی که مسیر مشابه‌ای در معماری طی می‌کنند، متمایز کرده است.

پروژه ها:
پروژه های دانشمیر در عین شخصی بودن پاسخی به نیاز نسل جدید ایران نیز می باشند، تمامی ان ها سعی دارند هویت و نقش جهانی خود را در عرصه‌ی فرهنگ و هنر مشخص کنند. کارهای او از بابت پاسخگویی به نیازهای مستقل پروژه و نقش در پیشبرد فرهنگ معماری معاصر ایران قابل بررسی هستند با مقدمه فوق آنچه در آثار رضا دانشمیر می توان یافت از یک سو تلاشی است پیگیر برای ادراک موقعیت نیروهای مؤثر در بستر فیزیکی بنا و سازمان دهی فضایی عناصر دیگر به صورتی که تا حد امکان منجر به گشایش محیط و بر قراری ارتباط میان بیرون و درون شوند؛ چالشی در طراحی فضای ساخته شده و نشده به صورت توأمان ، یک بازی بدون توپ .
شاید بتوان با آنالیز کردن پروژ پردیس سینمایی پارک ملت که از آثار برجسته وی محسوب می شود تا اندازه ایی بتوان این تعمال بافتاری و حرکت بیم بودن و نبودن کالبدی را ره گیری نموده؛ این پروژه در منطقه سه شهرداری تهران در زمینی به مساحت شش هزار متر مربع درجنوب غربی پارک احداث گردیده است. همچنان که از شواهد امر پیداست دانشمیر سعی بر ایجاد تحولی در معماری معاصر و همت بر ساخت یک پروژه کاربردی و در عین حال مطابق با معماری امروز جهان داشته است. در راستای رسیدن به این اهداف نیز به ایجاد یک فرم مدرن با استفاده از مصالح مدرن پرداخته است حرکت فضایی درون ساختمان جریان پنهان و و آشکار شدن فضا ها را در امتداد حرکت رامپ ها و کلیدورها به دنبال دارد که با ایجاد کشش در شناخت فضا منجر به یک دیالُگ فضایی با بافت پیرامون می شود.
از عناصر مهم در طراحی این مجموعه استفاده از خطوط نرم در فرم و منظر آن می باشد که به خوبی، مراجعین را به داخل مجموعه هدایت می نماید. یکی از جالب توجه ترین فضاهای آن نیز فضای ورودی است که به صورتی کاملاً تعریف شده در فاصله موجود بین فرم و زمین تعبیه شده است. وجود دو ورودی در دو سمت از گمراهی افراد برای ورود به مجموعه می کاهد.خود دانشمیر در مورد فرآیند خلق این وردی می گوید: “شانزده متر داخل زمین رفتیم و بررسی ها و اقدامات لازم صورت گرفت تا به ریشه درختان پارک صدمه وارد نشود و با در نظر گرفتن دو سالن نمایش در امتداد یکدیگر ایوان سر پوشیده ی بزرگی ایجاد گردید که دستاورد اصلی پروژه برای شهر و محل گفت و گو و تبادل نظر، اجرای مراسم و رویداد های متنوع فرهنگی و اجتماعی بود، تآثیر این استراتژی در سازماندهی فضایی عناصر پروژه منجر به ایجاد سه فضای باز و کشیده گردید فضای اول در زیر زمین مربوط به فعالیت های نمایشگاهی ، فضای دوم در همکف به ایوان سرپوشیده ی ورودی و فضای سوم در بالاترین سطح به رستوران و فود کورت مجموعه اختصاص پیدا کرده اند . این سه فضای باز افقی توسط دو فضای عمودی در دو سوی خود که شامل فضا های انتظار و خدماتی است به یکدیگر متصل می شوند.
ارتباط مجموعه شامل راهرو ها ، پله های برقی و آسانسور ها نیز از فرم سالن ها و این فضا های باز ناشی میگردند. کشیدگی و انحنای خاص فرم پروژه و وجود مقاطع متغیر عرضی ناشی از آن ، امکان طرح رمپ نرم و مواج را در طول پروژه و در جبهه ی شمالی مهیا گردانید بنابراین همانند پیاده روها، مسیرهای توپولوژیکی ایجاد نموده و مناظر بدیعی را در هنگام حرکت فراهم می آورد حس امنیت فضایی در درون این بنا مفهومی است در تضاد با مفهوم مدرن آن که به شکل باز و سرد در فضا اریه می شود و در اینجا فضا با وجود به کار گرفتن شیشه ، فلز و بتن در تقابل با سادگی یکسو نگرانه مدرن ، با لحنی جادویی به تجربه گذاشته می شود، در نهایت فرم پروژه و عناصر موجود در درون آن خود را با شکل سایت هماهنگ کرده و به صورت یکپارچه ، همانند موجودی زنده که دارای اجزا یی مرتبط و منتج از یکدیگر است عمل می نماید.
جدا از تمامی تفاسیری که غالبا طراحان اثار بر طرح مطرح می سازند این پروژه البته با انتقادات بسیاری روبه رو شد، به غیر از انکه حجم پاپیونی ایی که هم در پلان و هم در مقطع متحرک است ذاتا با روح ایستای رسوخ کرده در این مُلک در تضاد بنیادین قرار دارد و از این نظر پروژه برای ضد فرهنگی شناخته شدن از سوی برخی بی نهایت پر پتانسیل می باشد، غالب انتقادات مطرح شده بر پروژه را می توان زیر عنوان هویت گرایی ملی دارای ارجاعات تاریخی صورت بندی نمود، هویت گرایی ملی ایی که بروز فرم را در مقام ارزش گذاری کاملا مِلک تِلق تاریخ گرایی بومی و زیبایی شناسی برامده از ان می داند، جدا از ان که دانشمیر توانسته باشد در این رویارویی رسانه ایی به این انتقادات پاسخ دهد کلی ترین هدفی که در این اثر پی گیری می نموده را عبور از ساخت صرف یک سینما می داند:”ما هدفمان تنها ساخت یک سینما نبود و می خواستیم پدیده ای به شهر اضافه کنیم پدیده ای که مردم را به فکر وا می دارد و چشم اندازهای جدیدی را برایشان مهیا می کند”، همین انگاره مقیاس به طوری که اثر از نظر مقیاسی دوگانه عمل کند و ضمن خارج نشدن از خود بتواند در مقیاس شهری نیز یک پاسخ مثبت و درست به وضعیت و مخاطب بدهد، می تواند ره یافتی چند وجهی تبیین نماید که خود او غالبا تحت عنوان ساختارزدایی پاسخ گو از ان یاد می کند؛ ساختارزدایی به علاوه ی درمقیاس خود عمل کردن بنا از بعد هنری، رعایت جزییات بدیع و خوشایند، چنین فضاهایی فضاهای زندگی هستند اما علاوه بر آن نیازهای عملکردی را نیز برآورده می سازند و به زندگی روزمره نیز ارج می گذارند و از این طریق در ناخودآگاه جمعی مخاطب اثر، که فاکتورهای مشابه و ثابتی در خصوص معماری و ساختمان وجود دارد، پاسخ مثبت می گیرد، از این منظر پردیس سینمایی ملت می تواند الگویی مناسب برای اشتی فرهنگی با فرم هایی بدیع و ناشناخته باشد

آثار:
خانه دو پوسته اثر برگزیده جایزه معمار 83
محوطه بنا، قطعه زمینی به مساحت 1150 مترمربع واقع درشهرکی ویلایی درمنطقه لواسان است.
طبیعت ممتاز محیط، چشم اندازهای زیبا و متنوعی را از کوهستان های شمالی تا دشت جنوبی دراختیار ساکنان این ناحیه قرارداده است. طبق ضوابط شهرداری لواسان، ساختمان باید تنها دریک نیمه از زمین استقرار یافته و نیمه دیگر به فضای سبز و محوطه باز اختصاص یابد، درجهت ایجاد پیوستگی میان فضای درون ساختمان و محوطه باز بیرونی، پوششی نیمه شفاف Translucent روی حجم اصلی به نحوی طرح شد که با استفاده ازفضای ایجاد شده میان آن دو، امکان ایجاد پیوند محوطه سبز و فضای داخلی فراهم شود. این پوشش حامل یک مسیر حرکت پیوسته است که از طریق رمپ و پله به محوطه باز و تراس طبقه اول امتداد یافته و سپس از طریق پله داخلی به فضای طبقه همکف وزیرزمین متصل می شود و جریانی پیوسته و پویا را دردرون پروژه شکل می بخشد
استخری متروک و بلا استفاده درباغچه یک خانه به مساحت 200 مترمربع دستمایه اصلی برای فعالیتی معمارانه با برنامه ای تازه گالری مبلمان و آثار هنری شد؛ مساله اصلی زنده کردن فضای استخر باهویتی تازه درهماهنگی با محیط سبز اطراف آن است. بودجه اندک و سادگی و سرعت اجرا ازدیگر عوامل تعیین کننده درنحوه به ثمر رسیدن پروژه بوده اند. محل احداث پروژه حیاط جنوبی ساختمانی درمحدوده ونک تهران است. ایده پروژه ازترکیب دو حجم تشکیل شده که یکی فرم بیرونی را می سازد و دیگری که حامل عنصر اصلی فضای داخلی یعنی پله ای طویل و مستقیم است دردرون آن قراردارد. صفحه ای موج مانند که شکافی بزرگ آن را دونیم کرده و با انعکاس تیرگی درونی سبب جذب بیننده به سوی فضای داخلی می شود نقش اصلی رادرساختن فضای جدید حیاط ایفا می کند هرچه ازورودی اصلی دور شویم موج آرام تر شده و به سطح ساکن مبدل می شود .
:: مجموعه مسکونی شهید عراقی
:: یادمانی در پارک گلریز تهرانسر
::ساختمان اداری پل رومی در تهران
::مجتمع زیتون
این پروژه در فضایی با زیربنای کل 36000 مترمربع تعبیه شد. استراتژی اصلی در طراحی شهری مجتمع زیتون، توجه به قدمت هزارساله گنبد قابوس و احترام به ابعاد فرهنگی آن بود. همچنین برای اجتناب از رقابت با گنبد قابوس، بنا با سطح اشغال 58 درصد گسترش افقی داشته و در شش یا هفت طبقه با الگوی خاصی از مسیر ارتباطی سه بعدی شکل گرفته است.
هدف اصلی ایجاد بناهایی افقی و دوری از ساخت ساختمان های بلند به عنوان نشانه های شهری بوده است. سقف ها همچون تراس های باز شهری در سطوح مختلف طراحی شده اند. شبیه به آنچه در ماسوله می بینیم. این فضاها می تواند محلی برای گذراندن اوقات فراغت باشد. این مجموعه دو حیاط داخلی مرتبط به هم دارد که هم مورد استفاده بازدیدکنندگان قرار میگیرد و هم به عنوان فضای باز بخش های تجاری و اداری استفاده می شود.

امتیاز دهید
آرشیتکت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

لینک کوتاه: