مایکل گریوز

دسته بندی :مهارت ها ۲۸ آذر ۱۴۰۰ آرشیتکت 914

مایکل گریوز معمار آمریکایی در سال 1934 میلادی در ایندیاناپلیس متولد شد. تحصیلات معماری خود را در دانشگاه سین سیناتی و هاروارد گذراند و در سال 1960 جایزه رم به او تعلق گرفت. در همان سال وارد آکادمی آمریکایی رم شد و به‌عنوان عضو هیات امنا در آکادمی مشغول به کار شد. مایکل گریوز پس از کسب افتخارات و جوایز بسیار جزو گروه معماران پرکار قرن بیستم محسوب می‌شود. وی با طرح و ساخت بالغ بر 55 میلیون متر مربع ساختمان در قرن بیستم و موفقیت‌های بسیارش جایزه مدال طلایی قرن را از آن خود کرد. هرچند که مایکل گریوز در جوانی و دهه 70 ـ 60 جزو 5 آرشیتکت نیویورک، بیانیه‌ای بر اصول معماری مدرن صادر کرد، با این حال یکی از شاخص‌ترین معماران پست مدرن قرن بیستم به شمار می‌رود. گریوز اهل ایندیاناپلیس از شهرهایی که ریشه در تاریخ آمریکا دارد است. سرخپوستان آمریکایی و قبل از آن قبایل آزتک و مایا (نیای سرخپوستان) در آن شهر و ایالت زندگی می‌کرده‌اند. هرچند که محل اصلی آنها در آمریکای مرکزی بوده است ولی وجود فرم‌ها و روحیه سرخپوستی در آن شهر به‌شدت بر فرم‌های معمار آمریکایی مایکل گریوز تاثیرگذار بوده است. حجم‌های معماری و جزئیات ساختمان‌ها، تناسبات و تیزی‌های برخی از بام‌های ساختمان‌های گریوز نمادی از اشکال سرخپوستی دارد.

ولی هنر ذاتی و روحی گریوز است که ترکیبات صحیحی از عوامل محیطی را به‌کار می‌گیرد. هرچند، پس از مدتی که وی مورد تمجید و تقدیر قرار گرفت، در بعضی از معماری‌هایش مزاح کرد. با این حال کل معماری‌اش را همچنان جدی و دقیق طرح و اجرا کرد. جزئیات معماری او بسیار پرکار و دقیق است. عناصر معماری داخلی‌اش به‌شدت تحت تاثیر حجم‌ها و کلیات قرار دارند. آنچه همواره اشاره کردیم که “کل ثابت“ در تمامی تفکرات معماران حرفه‌ای آنان را به تئوری و فرضشان متعهد و وفادار می‌کند، در گریوز به وضوح دیده می‌شود. صندلی‌های گریوز دقیقاً از جزئیات تاریخی و پست مدرن پیروی می‌کند و کلیه خطوط معماری وی در طرح صندلی‌هایش دیده می‌شود. راحتی نشستن بر صندلی‌های گریوز همچون فضاهای معماری‌اش آرام و قابل قبول می‌نماید. رنگ در معماری‌اش از عوامل تعیین کننده به حساب می‌آید که در جزئیات و عناصر معماری داخلی‌اش نیز عیناً دیده می‌شود.

تصاویر تعدادی از پروژه های این معمار را در زیر می توانید ببینید :

مرکز شرکت بیمه «هیومانا» در لوییویل، کنتاکی.


کتابخانه عمومی دنور


یکی از خوابگاه‌های دانشگاه درکسل.

امتیاز دهید
آرشیتکت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

لینک کوتاه: