خانه گروپیوس

این خانه یکی از بانفوذترین معماری های قرن ۲۰ است، خانه گروپیوس Gropius House اقامتگاهی برای والتر گروپیوس Walter Gropius و خانواده اش در طول دوره ی تصدی اش در دانشگاه هاروارد در اواسط دهه ۱۹۰۰ بود. در سال ۱۹۳۸ تکمیل شد؛ خانه ی گروپیوس ، اولین پروژه ی انجام شده در ایالات متحده برای این معمار مشهور بود.این پروژه در لینکلن، ماساچوست واقع شده است. خانه ترکیبی از زیبایی سنتی نیوانگلند و آموزه های مدرنیستی باهاوس Bauhaus بود.
خانه گروپیوس
این خانه به فاصله تقریبا ۱ ساعت تا بوستون، ماساچوست و دانشگاه هاروارد واقع شده است. گروپیوس سایتی را در شهر لینکلن برای نزدیک بودن به آکادمی دخترش انتخاب کرد . سایت خانه، در مجاورت جاده ی اصلی مستقر شده ،که جاده از شهر جدا می شود ، سایت درمیان مزارع، جنگل ها و درختان ، و خانه های روستایی قرار گرفته است. یکی از نگرانی های اصلی که دغدغه ی ذهنی گروپیوس بود، در حالیکه مدرن ، تولید انبوه، عناصر پیش ساخته به طرح را نیز مطرح می کند، بوم گرایی زیبا شناسی خانه های روستایی اطراف نیو انگلند بود .
خانه در میان جنگ و گسترش جنبش معماری مدرن به ایالات متحده قرار گرفته است، خانه ی گروپیوس یک ساختمان نسبتا معتدل است که مقیاس و هویت مصالح را با مناطق اطرافش حفظ می نماید. نمای خانه ترکیبی است مشترک از آجر و توفال سقف محلی ساخته شده با پنجره های فلزی و بلوک های شیشه ای که حس پایداری و تعادل میان قدیم و جدید، سنتی و مدرن ، انگلستان و اروپا را فرا می خواند.
با این وجود در حالیکه ارتباطش با سنت را حفظ می نماید، گروپیوس یک زیبایی مدرنیست در مصالح محلی را با رنگ کردن خانه به طور کامل با رنگ سفید تحمیل می کند که با پنجره های فلزی رنگ شده و بلوک های شیشه ای ترکیب می شود ، اینکه جسمی خارجی در منظره قرار گرفته است، به نظر کمی لوکوربوزیه ای می آید.
در توجه به درون خانه، گروپیوس معماری بومی نیو انگلند را در نظر نمی گیرد، بلکه درون خانه ترکیبی از قطعات ساخته شده از باهاوس و مبلمان مارسل بروئر Marcel Breuer است. مشابه کارهایی بود که به طور همزمان در اروپا اتفاق می افتاد؛ خانه یک سازماندهی فضایی باز را به خدمت می گرفت که نور در سراسر خانه و از طریق پنجره های بزرگ فیلتر شود.
مشابه خارج خانه، گروپیوس از یک پالت رنگ مینیمالیستی در سراسر داخل خانه متشکل از سیاه ، سفید ، خاکستری کم رنگ استفاده کرد و زمین خانه را تنها با پاشیدن ضعیف رنگ قرمز بوجود آورد، که در سراسر خانه یافت می شود.
زمانی که خانه ی گروپیوس تکمیل شد، جنبشی را در میان جامعه ی معماران، و همچنین در منطقه ی نیو انگلند، ایجاد کرد .از اینرو این خانه اولین نشانه از آنچه در سبک بین الملل در نظر گرفته شد، بود و در محیط های مسکونی آمریکا پدیدار شد. ارزیابی گروپیوس:
“همانطور که عمل من ، وقتی که من اولین خانه ام را در آمریکا ساختم- که مال من بود، من آنرا یک نقطه برای جذب تصوراتم ساختم. اینها از ویژگی های معماری سنتی نیو انگلند است ، که من آنرا هنوز زنده و مناسب یافتم. این تلفیقی است از روح منطقه ای با رویکردی معاصر که برای طراحی خانه ای ارائه شد که من در اروپا با زمینه آب و هوایی ، فنی و روانی کاملا متفاوتش هرگز نساختم” .
خانه ی گروپیوس خانه ای برای گروپیوس و خانواده اش تا زمانی که وی در سال ۱۹۶۹ فوت کرد، بود .که پس از آن رسما به صاحب اصلی زمین که توسط گروپیوس سند زده شده بود، واگذار شد و کارهای وی زمین آن خانم را برای دیگر معماران جهت ایجاد بناهای مشابه بنای گروپیوس گشود. در سال ۲۰۰۰ ، خانه به نقطه ی عطف ملی تبدیل شد ، که گواهی تاثیرگذاری بر زندگی کاری گروپیوس است.