” خانه هایی روی آب “
استودیوی معماری دانمارکی به نام MAST به تازگی سیستمی برای ساخت خانه شناور طراحی کرده است که هدف آن انعطاف‌پذیری و پایداری بیشتر نسبت به روش‌های سنتی بوده است. “سرزمینی روی آب ” که نام طرح جدید استودیو MAST است در مدت زمان کوتاهی توانست توجه بسیاری از طراحان را به خود جلب کند.استودیو mast توسط معمار مارشال بلچر و معمار دریایی منگوس ماربرگ تاسیس شده است. سیستمی که آنها طراحی کردند تا حدودی مانند استفاده قفس‌های توری گابیون در ساخت و ساز و پایدارسازی ترانشه های خاکی است، در واقع گابیون ها قفس‌های توری هستند که درون آنها با قلوه سنگ و مصالح دیگر پر شده و با قرارگیری مواد بر روی یکدیگر جایگزین مناسبی برای نرده، حصار و یا دیوار نگهدارنده است با این تفاوت که این طرح دارای فضاهایی مسطح است که با عناصر و احجامی شناور و متنوع پر می شود و روی آب می ماند .
برای مثال میتوان از احجام ساخته شده از پلاستیک های بازیافتی که روی آب می مانند استفاده کرد مانند اشیاء شناور بازیافت شده از صنعت ماهیگیری، یا بطری ها و ظروف پلاستیکی قدیمی که عملکرد مورد نظر برای ایجاد حجمی با چگالی مناسب روی آب ماندن را تأمین می کند.
این بسته های توری (باکس های پلاستیکی) از پلاستیک بازیافتی ساخته شده و به راحتی می توان آنها را به سراسر جهان فرستاد و متناسب با نوع و طرح ساختمان در پیکربندی های مختلف مونتاژ کرد.به این معنی است که این سیستم می تواند با سازه هایی با اندازه ها و وزن های مختلف کار کنند.
مهندس بلچر Blecher (یکی از معماران گروه معماری MAST) می گوید ” این یک سیستم کاملا جدید است برای ساخت ساختمان روی آب طراحی شده ، با آن می توان به آسانی و بدون آسیب جدی به محیط زیست تقریباً هر سازه ای را روی آب ساخت “
البته در حال حاضر محدودیت‌های زیادی برای آنچه می‌توانید روی آب بسازید وجود دارد و هر یک از راه حل های موجود مشکلات زیادی دارند». شناورهای فولادی و بتنی به سختی جا به جا می شوند و اغلب با رنگ های آسیب زا و سمی کاور می شوند، تابتوانند پایدارتر و بدون پوسیدگی روی آب شناور بمانند، در حالی که شناورهای پلاستیکی به راحتی روی آب شناور هستند اما فقط برای سازه های کوچک قابل استفاده هستند.
از دیگر مزیت های این طرح این است که در صورت افزایش وزن ساختمان یا تغییر تعادل وزن، می توان مواد شناور را به راحتی تنظیم یا به آن اضافه کرد.سرزمین روی آب نیز برای ارتقای تنوع زیستی طراحی شده است به طوری که طاقچه های درون شناورها محلی مناسب برای رشد نرم تنان و جلبک های دریایی هستند و از طرفی مکانی مناسب برای تغذیه ماهی ها و سخت پوستان فراهم کنند.
در حالی که فولاد و بتن مانع رشد طبیعی انهاست ، این قفس ها می توانند مانند کلبه های زیستی در زیر آب عمل کنند. ما امیدواریم که این یک کاتالیزور مثبت برای زندگی در بندرها و مناظق با محدودیت خشکی باشد.
Blecher امیدوار است با پروژه Land on Water نشان دهد که خانه های شناور می توانند گزینه ای انعطاف پذیر و جذاب برای صاحبان خانه باشند و امکان ایجاد جوامع مقاوم در برابر آب و هوا و زیست دوست را فراهم کنند.این سیستم می تواند برای ساخت پارک های شناور، کافه ها و حمام های شنا استفاده شود.
این استودیو بر این باور است که این سیستم می تواند برای ایجاد محله های مقاوم در برابر آب و هوا و معماری بیوفیلیک استفاده شود.
بلچرBlecher ، یک معمار استرالیایی مستقر در کپنهاگ، با مهندس معمار یان هنریک یانسن در پروژه‌های معماری سنتی مانند کلبه Nieby Crofters، که در فهرست نهایی جوایز Dezeen 2022 قرار دارد، همکاری می‌کند.این پروژه قرار است جایگزینی برای چشم اندازهای بزرگ برای شهرهای شناور، مانند شهر Oceanix طراحی شده توسط BIG، که بلچر معتقد است مملو از مشکلات است، ارائه دهد.
Blecher گفت: «آنها اشتباهات زیادی را که طراحان شهری در دهه‌های ۱۹۳۰، ۴۰ و ۵۰ مرتکب شدند، زمانی که ابرشهرها را بدون توجه به مقیاس کوچک طراحی کردند، تکرار می‌کنند.MAST در حال حاضر در حال توسعه یک نمونه اولیه از سیستم زمین روی آب است که قصد دارد آن را در کنگره جهانی معماران UIA که در سال ۲۰۲۳ در کپنهاگ برگزار می شود ارائه کند.
منبع سایت Dezeen
